Υπάρχει τρόπος να διορθώσουμε ουλές που είναι επώδυνες, σκληρές, επηρμένες;
Ναι και βέβαια υπάρχουν αποτελεσματικές συνδυαστικές θεραπείες που εφαρμόζουμε στο ιατρείο και συνίστανται σε εγχύσεις κορτιζόνης, laser και επιθέματα σιλικόνης.
Τι ακριβώς είναι αυτές οι ουλές που μας απασχολούν τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά;
Τα χηλοειδή είναι μάζες από πυκνό συνδετικό ιστό που σχηματίζονται μετά από τραυματισμό του δέρματος. Εκτείνονται και πέρα από τα όρια του αρχικού τραύματος.
Οι υπερτροφικές ουλές είναι ερυθηματώδεις, κνησμώδεις, επηρμένες, σκληρές ινώδεις πλάκες οι οποίες σε αντίθεςη με τα χηλοειδή εκτείνονται μόνο κατά μήκος της αρχικής επιφάνειας τραυματισμού του δέρματος. Συνήθως προκύπτουν μετά από θερμικά τραύματα ή μετά από από άλλου τύπου τραύματα που προσβάλλουν το εν τω βάθει χόριο.
Tα χηλοειδή καθώς και οι υπερτροφικές ουλές ξεκινούν να πρωτοεμφανίζονται σε ηλικία 10-30 ετών, είναι πολύ πιο σπάνια στις ακραίες ηλικίες δηλαδή στα νεογέννητα και στους ηλικιωμένους.
Σκοπός της θεραπείας είναι να γίνουν μαλακότερα, λιγότερο επώδυνα και λιγότερο κνησμώδη. Οι ασθενείς που έχουν τάση να κάνουν χηλοειδή θα πρέπει να αποφεύγουν piercing ή τατουάζ και να αποφεύγουν να “σπάνε τα σπυράκια” σε περίπτωση που έχουν ακμή. Στα χηλοειδή και τις υπερτροφικές ουλές δεν υπάρχουν τριχοθυλάκια.
Η ανάπτυξη των χηλοειδών είναι συνήθως αργή και μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια. Περιστασιακά μπορεί να παρατηρηθεί μία πολύ γρήγορη ανάπτυξη ακόμη και τριπλασιασμός του μεγέθους τους μέσα σε λίγους μήνες.
Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να έχουν 1-2 χηλοειδή, κάποιοι όμως ασθενείς μπορούν να εμφανίσουν και πολλαπλές βλάβες.
Ένας τραυματισμός του δέρματος είτε από κάποιο φυσικό αίτιο, όπως το τρύπημα των αυτιών ή κάποιο χειρουργείο, είτε από κάποιο παθολογικό αίτιο όπως η ακμή, η ανεμοευλογιά μπορεί στους ανθρώπους εκείνους που έχουν την γενετική προδιάθεση να οδηγήσει στον σχηματισμό χηλοειδών.
Επίσης παράγοντες που ευνοούν τον σχηματισμό τους είναι η αυξημένη τάση στο δέρμα, τα ξένα σώματα και τα αιματώματα.
Οι πιο συχνές θέσεις εντόπισης των χηλοειδών είναι το πρόσωπο (κυρίως παρειές και αυτιά), τα άνω άκρα, ο θώρακας, το στέρνο, ο αυχένας, η πλάτη, τα κάτω άκρα, το στήθος και η κοιλιακή χώρα.
Η θεραπεία περιλαμβάνει πιεστικά επιθέματα, ενδοβλαβικές εγχύσεις κορτιζόνης, κρυοθεραπεία, χειρουργική αφαίρεση.
Σε ότι αφορά τα κορτικοστεροειδή για την ενδοβλαβική έγχυση κορτιζόνης χρησιμοποιούμε την triamcinolone acetonide σε συγκεντρώσεις 10-40mg/ml, 1 έγχυση κάθε 4 -6 εβδομάδες.
Η πρόληψη είναι πιο σημαντική από την θεραπεία. Θα πρέπει στους ανθρώπους που έχουν προδιάθεση να σχηματίζουν χηλοειδή, τα ράμματα να γίνονται με την ελάχιστη δυνατή τάση.
